σημειόφωνο

το, Ν

ειδικό όργανο που χρησιμοποιείται στη θεραπευτική μέθοδο τής σημειοφωνίας και επιτρέπει στο άτομο να ακούει διάφορους ήχους και τη φωνή του παραλλαγμένη από ειδικά φίλτρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σημείο + -φωνο (< φωνή). Η λ., στον πληθ. σημειόφωνα, μαρτυρείται από το 1888 στον Π. Χιώτη].